Een reisverslag van een pelgrimstocht
Al lopend van Empel naar Santiago de Compostela stelde ik mezelf velerlei vragen. Vele momenten vanuit het verleden kwamen me soms weer glashelder voor de geest. Ik heb ze bewust geobserveerd, ze waargenomen en geprobeerd er niet oordelend mee om te gaan, maar al vragenderwijs te ontdekken wat ze me te leren hadden. Al gaandeweg begreep ik dat het essentieel is om mensen die je, soms heel diep, hebben gekwetst altijd te vergeven. Daarna kan er pas vrede in het eigen hart komen.
De ontmoeting met mensen onderweg, de verbondenheid met de natuur en vooral ook de ontmoetingen met mezelf hebben mij bijzonder verrijkt. De harmonie die er was tussen mijn lichaam en geest tilde mij als het ware boven mezelf uit. Er was geen enkel moment van ontmoediging en van mijn astma had ik geen enkele hinder. Het lopen ging zo goed, dat ik voor mijn gevoel al 'dansend' naar Santiago ben gegaan.
